Omdat een 2-daagse er gewoon bij hoort voor de tito’s, besloten we 3 augustus gepakt en gezakt de kampplaats even te laten voor wat ze was. De tito’s kregen de kaart in handen (maar dan eigenlijk vooral Joram) en de tocht verliep vlekkeloos, zonder al te veel extra kilometers.
Langs de Maas kwamen we terecht bij een veerpond die ons naar Nederland bracht, waar we de nacht zouden doorbrengen. We kwamen terecht bij een heel hartelijk koppel die ons een kamer in hun huis aanbood. Veel chips en frisdrank later belandden we in onze slaapzak, om er om 8u weer fris en monter uit te kruipen. We kregen een zalig ontbijt voorgeschoteld (lees: hagelslag van Albert Hein) en Freek was dolgelukkig met zijn kopje koffie. Om 9u30 waren we terug op pad om, omstreeks 13u30, netjes op tijd aan te komen bij het zwembad. Zeker een pluim voor de tito’s, die de 2-daagse heel goed doorstaan hebben, zonder al te veel geklaag en op een zeer mooi tempo :)
We mogen wel met enige trots zeggen dat we een 40-tal kilometer hebben afgelegd, maar nu liggen ze toch wel allemaal braaf te snurken! Een pronostiekje: Pros als eerste, ook al wou hij nog heel graag baseball spelen. Vervolgens Ward, die in zijn slaap wel ‘ns rechtop zit. Joram ligt sowieso heel de nacht wakker door ’n ander zijn gesnurk (kuch) en Zias zal ook wel goed slapen, die wou zelfs niet meer voetballen. En dat is echt niet evident!
Langs de Maas kwamen we terecht bij een veerpond die ons naar Nederland bracht, waar we de nacht zouden doorbrengen. We kwamen terecht bij een heel hartelijk koppel die ons een kamer in hun huis aanbood. Veel chips en frisdrank later belandden we in onze slaapzak, om er om 8u weer fris en monter uit te kruipen. We kregen een zalig ontbijt voorgeschoteld (lees: hagelslag van Albert Hein) en Freek was dolgelukkig met zijn kopje koffie. Om 9u30 waren we terug op pad om, omstreeks 13u30, netjes op tijd aan te komen bij het zwembad. Zeker een pluim voor de tito’s, die de 2-daagse heel goed doorstaan hebben, zonder al te veel geklaag en op een zeer mooi tempo :)
We mogen wel met enige trots zeggen dat we een 40-tal kilometer hebben afgelegd, maar nu liggen ze toch wel allemaal braaf te snurken! Een pronostiekje: Pros als eerste, ook al wou hij nog heel graag baseball spelen. Vervolgens Ward, die in zijn slaap wel ‘ns rechtop zit. Joram ligt sowieso heel de nacht wakker door ’n ander zijn gesnurk (kuch) en Zias zal ook wel goed slapen, die wou zelfs niet meer voetballen. En dat is echt niet evident!
Groetjes!
De Titoleiding
ps: foto's volgen zo snel mogelijk
dat pros als eerste slaapt kan ik wel begrijpen e was juist terug van een 10 daagse berg vakantie. En zeker nog niet uitgerust. Maar nu kan hij een week uitrusten en dan op naar voetbal kamp. geef hem een dikke knuffel van zijn maatje en ook een voe de elo
BeantwoordenVerwijderen